ارتباط بین سندرم هیپرموبیلیتی خوش خیم مفصلی و فتق اینگوینال در کودکان

مقدمه: در مورد ارتباط و همراهی فتق ها در کودکان با اختلالات بافت همبندی بحث های زیادی مطرح است. هدف از اجرای این مطالعه، تعیین ارتباط بین سندرم hypermobility خوش خیم مفصلی و فتق اینگوینال در کودکان بود. روش ها: این مطالعه ی توصیفی- تحلیلی بر روی کودکانی بین سنین 2 تا 12 سال که طی سال های 1388 تا 1390 با تشخیص فتق اینگوینال در بخش های داخلی و جراحی اطفال دانشگاه علوم پزشکی اصفهان بستری شده بودند، انجام گردید. برای تشخیص سندرم hypermobility خوش خیم مفاصل در کودکان بستری از سیستم امتیازدهی beighton استفاده گردید. جهت بررسی ارتباط بین بیماری ها از آزمون 2 χ و نرم افزار آماری spss نسخه ی 18 استفاده گردید. یافته ها: در این مطالعه 200 کودک در دو گروه دچار فتق اینگوینال و گروه شاهد جهت وجود hypermobility خوش خیم مفصلی مورد بررسی قرار گرفتند. میانگین امتیاز beighton در گروه مورد 2 ± 2/6 در گروه شاهد 2/2 ± 7/2 به دست آمد که در کودکان مبتلا به فتق اینگوینال به طور معنی داری بیشتر گروه شاهد بود (001/0 > p). نتیجه گیری: بر اساس این مطالعه به نظر می رسد شیوع hypermobility خوش خیم مفصلی در کودکان مبتلا به فتق اینگوینال بیشتر از سایر کودکان است و در کودکان مبتلا با این عارضه باید به وجود hypermobility خوش خیم مفصلی نیز توجه گردد.